Kinderen denken niet na over wat ze voelen. Als kinderen met gevoelens worstelen reageren ze primair en gaan simpelweg ander gedrag vertonen. Als er dingen gebeuren die ze niet aan kunnen zullen ze zich afsluiten, verharden en contact gaan vermijden. Hun eigen vrije ontwikkeling stopt, ze zijn voornamelijk bezig met zich aan te passen aan een wereld die hun niet past.
Als dan ook de vanzelfsprekendheid van het contact tussen ouder en kind verdwijnt komt het kind emotioneel in een isolement.
Ieder kind zal dat aanpassen op zijn of haar eigen manier doen.
– door te proberen ’s nachts te verwerken wat overdag niet paste wat kan resulteren in slecht slapen.
– door het contact dat niet meer goed voelt te vermijden en zelfs alle contact te vermijden. Het kind kan dan:
o ingehouden tonen met onvoorspelbare woede uitbarstingen
o ingehouden en weinig plezier en weinig energie, vaak wat somber
o extra druk, initiatiefrijk en achteraf verbaasd staan te kijken naar wat er nu toch weer gebeurd is.
o heel verschillend gedrag thuis en op school laten zien
Haptotherapie voor kinderen
Haptotherapie kan kinderen spelenderwijze aan het lijf het verschil laten ervaren hoe het voelt als je je afsluit voor contact en hoe het lichaam vrijer voelt als je je kunt openstellen voor een goed voelend contact.
Een kind heeft van nature een grote drang om zich te ontwikkelen. Zodra het kind een goede vorm van contact weer herontdekt, zal het op een alerte manier verkennen of het contact veilig en vertrouwd is en proberen dit uit te bouwen. Juist omdat haptotherapie ervaringsgericht is en het de relatie centraal stelt, is het een krachtig instrument bij de behandeling van kinderen.
De reacties van kinderen op haptotherapie zijn heel direct. Als de therapeut niet werkelijk aandachtig en oprecht is in de aanraking, sluiten kinderen zich af of beginnen over iets anders te praten. Des te jonger het kind, des te lijf-lijker en directer het reageert. Maar ook des te sneller het zijn balans weer terugvindt en zonder hulp weer verder kan.