Verdeling van de wereldgodsdiensten over de wereld. (bron Wikipedia)
Religie is intiem, persoonlijk. Als ik niet oppas ga ik een hele verhandeling houden over wat religie in het algemeen betekend, het onderwerp vind ik interessant genoeg. Graag verwijs ik je echter naar bv Wikipedia, daar staat een aantal interessante bespiegelingen over religie.
Religie en haptotherapie
In mijn haptotherapeutisch werk kom ik met enige onregelmaat momenten tegen die ik achteraf als “religieus” duid. Dat kunnen heel verschillende situaties zijn. Bijvoorbeeld op het moment dat ik een mens aanraak die een zeer traumatisch verleden heeft. Die op zo een moment uitzichtloos wanhoop, frustratie en verdriet ervaart. Bij zo een beschadigd leven weet ik het ook niet en zou ik graag willen helpen, iets willen betekenen. En dat laatste kan: iets betekenen. Door te vertrouwen dat als ik contact kan hebben en houden met die wanhopige en gefrustreerde mens en vooral niet ga helpen. Dat als ik mijzelf kan dragen in contact met die ander, die op dat moment wanhopige ander, dat die ander mijn rust kan ervaren. Mijn rust en vertrouwen.
Vertrouwen
Erik Erikson, grondlegger van de hechtingstheorie in de psychologie (bron Wikipedia)
Het vertrouwen dat ik heb dat die mens naast mij zijn eigen weg weet te vinden. Dat daar “alleen maar” contact voor nodig is. Contact waarin ik mij laat raken door die ander. Vaak is dat “laten raken” van mij nodig als voorbeeld voor de ander. Als ik het lef heb mij te laten raken en te laten zien waarin ik mij geraakt voel, dat de ander het contact ook aan durft te gaan, contact met zichzelf. Dat de ander zich durft te laten raken door de rust en het vertrouwen. En die rust gelijk in zijn lichaam kan voelen. Eerst vaak lokaal, alleen op de plek waar we fysiek contact hebben. Maar al gauw kan die rust groter worden.
Contact is een werkwoord
Contact is geen wilsbesluit, het is veel meer dan dat, net als geluk en kwetsbaarheid dat ook zijn. Ze hebben alle drie veel met elkaar te maken. Geen contact zonder dat je je kwetsbaar durft op te stellen. Geen geluk zonder contact.
Een voorbeeld uit mijn praktijk is dat van een meisje van 13, zeer zwaar verstandelijk en lichamelijk gehandicapt. Alle contact met haar was volledig gemedicaliseerd. Alles draaide om haar medische verzorging. De eerste keer dat ik aan haar bed/box zat voelde ik me vooral handelingsverlegen en wanhopig. Niets wat ik deed leek haar te raken, we hadden nauwelijks contact. “Wat doe ik hier?” “Wat is de zin van haar bestaan?” en daarmee gelijk ook: “Wat is de zin van, dat ik hier ben, van mijn bestaan?” Door te vertrouwen, eigenlijk het (bijna) zeker weten, dat ik als mens genoeg ben om contact met haar als mens te hebben, kon ik met rust bij haar zij
n: haar aanraken zonder voor haar te zorgen. Na vier weken pakte zij voor het eerst mijn hand en wreef die, wat klungelig, over haar buik. We hadden contact en zij was een actor in dat contact. Nu een klein jaar later pakt zij ondeugend spullen van tafel en kan ze boos en verdrietig zijn. En af en toe heeft ze ook nog medische verzorging nodig, maar dat is naar de achtergrond van haar leven geraakt.
Voor mij zijn de twijfel, de vragen met uiteindelijk het vertrouwen, zijn dat religieuze momenten. Er is eigenlijk geen reden waarom de ander in beweging zou komen, het lijkt volstrekt uitzichtloos. Maar door te vertrouwen op die andere mens en dat ik genoeg ben als mens kan ik me te laten raken door die andere mens. Dan heb ik er ook vertrouwen in dat die ander verder komt. Ikzelf trouwens ook….
lees verder over zin, bezieling, vertrouwen en geloof
of over hoe ik werk als haptotherapeut