“De boot leidde een eigen leven”
Vertrouwen op je kracht
Zomervakantie 2017: Een weekje wildwaterkanoen. Wij ouders hadden vroeger al wel wat wildwater ervaring opgedaan, maar voor onze kinderen was het voor het eerst. Dus ingeschreven voor een beginnersweek. Zodra ik in zo een klein wiebelig bootje stapte wist ik zeker dat ik blij was met de beginnerscursus. 25 jaar geleden zat ik altijd met een basisangst in de boot. De boot leidde een eigen leven en ik kreeg daar maar beperkte invloed op, hoe hard ik ook werkte. Nu was het gevoel anders. Zolang de stroming en de golven van de rivier zich er niet te veel mee bemoeiden voelde het veel beter, veel meer één.
Zachtjes aan
En vooral voeling houden met je omgeving. De boot en het water.
Maar als de stroming en de golven zich wel met mijn boot gaan bemoeien dan raak ik dat goede gevoel snel kwijt. Mijn eerste neiging is dan op kracht te gaan. Een flinke peddelslag en ik lig weer recht, puur vertrouwen op mijn kracht. Door de cursusweek heen lukt het me steeds beter om één te worden met de boot en het water, steeds minder puur op mijn kracht te vertrouwen. Paradoxaal is dat aan het einde van de dag als ik moe wordt, ik de neiging heb op mijn spierkracht te gaan vertrouwen in plaats van op mijn gevoel. Met als direct resultaat dat ik angstiger in de boot zit, bang naar de golven om me heen kijk. Met kracht probeer ik dan mijn evenwicht te bewaren, waar ik nog veel vermoeider van wordt. Het spelen gaat er uit, het wordt ploegen. Ik wil gewoon naar beneden, naar het einde, ik ben moe, chagrijnig
De trainer had het begrepen
Vertrouwen op jezelf, je eigen kracht, in het volle contact met je omgeving, houdt en maakt je blij en vitaal, zelfs na een hele dag kanoën.
Heerlijk om iemand tegen te komen die begrijpt waar het over gaat in het leven, zelfs bij wildwaterkanoen. Aan het einde van de dag als ik vermoeid en houterig met kracht mijn vege lijf probeer te redden, gaat hij geen technische aanwijzing geven, zegt hij niet “kom op, nog even doorzetten”. Maar weet hij mij te verleiden tot spelletjes in de stroming te gaan doen. Zonder kracht te zetten: rustige peddelslag, geen kracht zetten en sturen met je heupen, met de boot, voel het water. Heerlijk om te ervaren, die keren dat het me wel lukt word ik daar direct weer blij en vitaal van. Ook al was ik het moment daarvoor nog moe en chagrijnig. Vooral op zulke momenten, als ik vermoeid ben, kan ik heel zuiver aanvoelen dat zodra ik kracht ga zetten om de boel te redden ik direct het contact met de boot en het water kwijtraak. Dan ga ik angstig naar de golven kijken en raak ik mijn vitale gevoel kwijt.
Kwaliteiten en valkuilen
En zo maken jij en ik in het dagelijks leven natuurlijk ook van onze kwaliteit vanzelf een valkuil. Denken wordt dan piekeren. Zorgzaam zijn wordt jezelf voorbij lopen. Gevoelig zijn wordt dan zeikerig. Energiek zijn wordt een burnout.
Het goede nieuws? Dat is er zeker wel. Alle valkuilen die jij van jezelf kent, daar gaat een grote kwaliteit van jou achter schuil waar je heel goed op kunt vertrouwen, waar je veel plezier aan kunt beleven, die anderen zullen waarderen. Mits je voeling houdt met je omgeving. En juist als je het zwaar hebt, als het je moeilijk af gaat in je leven, juist dan kun je heel zuiver aanvoelen wat je aan het doen bent. Wanneer je op alleen je eigen kracht inzet en alle contact verliest of wanneer je voeling met je omgeving en je kwaliteit houdt. Of je nu aan topsport doet, een organisatie door woelige tijden probeert te managen of een lastige periode in je eigen leven hebt: dit geldt voor iedereen.
Meer weten over wat haptonomie voor jou of je organisatie kan betekenen?